Adres
Odnośnik
Filharmonia Krakowska od 70. lat stara się zapewnić jak najwyższy poziom koncertów dla melomanów, jednocześnie mając na względzie niezwykle ważny problem, jakim jest zainteresowanie muzyką klasyczną publiczności mniej osłuchanej, dopiero rozpoczynającej swą przygodę z tzw. „sztuką wysoką”.
Filharmonia im. Karola Szymanowskiego w Krakowie
Pierwszy koncert przygotowany specjalnie dla młodzieży akademickiej odbył się już 25 maja 1945 i od tego dnia w Filharmonii trwa nieprzerwanie muzyczna działalność edukacyjna, skierowana do coraz szerszego i … młodszego kręgu odbiorców. Studenci stali się z czasem bywalcami koncertów abonamentowych, zaś dla młodszych melomanów Filharmonia Krakowska przygotowała specjalne cykle koncertowe. Na Koncerty dla dzieci zapraszamy przedszkolaki i dzieci z klas nauczania początkowego. Natomiast młodzież szkół ponadpodstawowych bywa na koncertach z cyklu Musica ars amanda, którego formuła stworzona w 1982 roku przez ówczesnego dyrektora artystycznego Filharmonii – Tadeusza Strugałę, najlepiej – jak się wydaje – spełnia oczekiwania i uczniów i pedagogów, po wielu latach proponowania różnych form spotkań młodzieży z muzyką klasyczną.
Pierwszy filharmoniczny koncert dla najmłodszej widowni odbył się 14 listopada 1976 we Floriance – auli ówczesnej Wyższej Szkoły Muzycznej. Prowadziła go – jak i przez następne 8 lat – Ciocia Jadzia, czyli Jadwiga Mackiewicz, która do dziś spotyka się z dziećmi w rodzimej Filharmonii Narodowej. A w Krakowie dzieci wkrótce zaczęły przychodzić do Sali Złotej Filharmonii, gdzie o muzyce opowiadała Ciocia Krysia – Krystyna Druszkiewicz, pedagog – legenda, założycielka niezwykłego, nieistniejącego już niestety Eksperymentalnego Studium Muzycznego przy ul. Gołębiej 3.
W 1991 roku nastała “Era Schellera”, kiedy to znakomity, tryskający niezwykłymi pomysłami prelegent – Bogusław Scheller wprowadził dzieci do wielkiej sali Filharmonii Krakowskiej. Duża estrada stworzyła zupełnie nowe możliwości. Mali melomani mogą na swoich spotkaniach z Panią Muzyką oklaskiwać nie tylko solistów, ale i zespoły muzyczne, grupy baletowe, orkiestry, chóry... “Muzyczny Wujek Boguś” odszedł od nas nagle, niespodzianie. Wielki, kolorowy świat, który stworzył, pozostawił jednak w dobrych, równie niezwykłych rękach pary aktorskiej: Anny Sokołowskiej i Sławomira Rokity oraz Renaty Żełobowskiej-Orzechowskiej – świetnej pianistki i – jak się okazało – równie utalentowanej aktorki.
Z czasem nasze koncerty przybrały charakter widowisk muzycznych, co chyba bardzo spodobało się dzieciom, a także rodzicom i nauczycielom, skoro do Filharmonii zaczęli przyprowadzać coraz liczniejsze rzesze młodych słuchaczy. Trudno uwierzyć, ale w pierwszym sezonie koncertów dla dzieci zaproponowano tylko 4 muzyczne spotkania! Liczbę tę trzeba było jednak szybko zwiększyć.
Koncerty dla dzieci - to forma obcowania z muzyką klasyczną, przygotowana z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Spotkania w filharmonii przybliżają dzieciom świat dźwięków, prezentują bogate instrumentarium, a młodym wykonawcom – umożliwiają przedstawienie swoich umiejętności przed szerokim audytorium.
Dział Upowszechniania Muzyki
Dzieci i młodzież mają okazję poznawać muzykę nie tylko w gmachu Filharmonii, która już w pierwszych latach swego istnienia realizowała ideę organizowania koncertów w różnych ośrodkach i placówkach kulturalnych. W 1955 roku działalność ta została ostatecznie unormowana przez powstanie Działu Upowszechniania Muzyki. W chwili obecnej odwiedzamy ponad 40 szkół, przedszkoli i domów kultury w Krakowie, Województwie Małopolskim i Śląskim. W ciągu roku szkolnego przedstawiamy 10 tematów dotyczących muzyki wszystkich epok - od muzyki dawnej do elektronicznej oraz różnych muzycznych światów, takich jak muzyka etniczna czy jazzowa. Na koncertach występują instrumentaliści, śpiewacy i tancerze (nierzadko w pięknych kostiumach), opowiadamy o wielkich twórcach i wydarzeniach kulturalnych, pokazujemy nie tylko jak grają skrzypce, puzon czy akordeon, ale także dudy szkockie, trombita czy wirginał. Grupa działających z pasją prelegentów przekonuje młodą publiczność, że MUZYKA dzieli się tyko na dobrą i złą, że jest to naprawdę „ars amanda” – czyli sztuka warta kochania, a skoro tak, to należy ją poznawać.