"Asiunia” to wojenna historia poetki i pisarki Joanny Papuzińskiej, urodzonej w styczniu 1939 r. Mała wówczas Joasia nie znała innego świata poza wojennym, jednak próbowała sobie na swój sposób tłumaczyć dramatyczną sytuację, w której się znalazła.
Niemieccy żołnierze zabrali mamę, wszyscy członkowie wieloosobowej rodziny gdzieś zniknęli, nie ma domu, ani żadnych bliskich ludzi. Jest za to wojna, która uzasadnia wszystkie smutki, niedogodności, strach, głód i tułaczkę po domach obcych ludzi. Jednak ci ludzie, a szczególnie ciocia Tygrys, a potem babcia i starsi bracia, robią wszystko co w ich mocy, by Asiunia się uśmiechnęła, miała co zjeść i w co się ubrać.
„Asiunia” opowiada o wojennej rzeczywistości z perspektywy pięcioletniej dziewczynki, która próbuje sobie na swój sposób tłumaczyć sytuację, w której się znalazła. Opisuje wojenne życie swoich starszych braci, którzy przeszli kurs przyspieszonego dojrzewania, stracili „zawadiacki humor”, walczyli z głodem i chorobami oraz dźwigali ciężar odpowiedzialności za los i życie swoje i innych członków rodziny, „ (...), a przecież byli tylko zwykłymi nastolatkami, jakich dziś uważa się za dzieci, a co najwyżej za młodzież”
Na szczęście wojna się skończyła, nadeszła wiosna i wrócił Tata...
Ta właśnie książka, z pięknymi malarskimi ilustracjami, pozwoli rodzicom poważnie porozmawiać z dziećmi o wojnie, nie wykraczając poza bezpieczne obrazy i emocje, i tym samym nie narazi dzieci na traumatyczne doświadczenia. Jeśli jednak po przeczytaniu książki dzieci zapytają, dlaczego nie wróciła mama Asiuni, spokojnie powiedzmy im prawdę. Bo przecież taka była ta wojna... (dr Anna Piekarska, psycholog, Wydział Psychologii UW – o „Asiuni” )
Redakcja rodzinny-krakow.pl
Joanna Papuzińska, „Asiunia” (seria: Muzeum Powstania Warszawskiego dla dzieci, t.2),
ilustr.: Maciej Szymanowicz,
wyd.: Muzeum Powstania Warszawskiego, Warszawa 2011, Wydawnictwo Literatura, Łódź 2011
Seria wydawnicza: Wojny dorosłych - historie dzieci