Koźlęta chodzą do przedszkola! Taki sposób wspólnej opieki nad maluchami obserwuje się często w stadach, które składają się z mam kozic i dzieci w rożnym wieku. Podczas posiłków zwykle jedna mama przejmuje opiekę nad wszystkimi koźlętami. Prowadzi je na ubocze, w bezpieczne miejsce. Czas upływa maluchom głównie na zabawie, choć muszą się też sporo nauczyć. Zrobią to przy okazji. Podskakują, odbijając sie równoczenie czterema nóżkami, skaczą na boki, wykonują obroty w powietrzu. Chętnie uganiają się w wysokiej trawie, a gdy napotkają na płat śniegu, to urządzając sobie zjazdy na ogonie. Przynajmniej jedna z mam asekuruje wtedy rozrabiaki, stojąc poniżej. Gdy kierdel zalega na odpoczynek, młode zwykle dalej trzymają się w grupie, bawiąc się w dokuczanie dorosłym kozom. Ale że cieszą się specjalnymi względami, żadna ich nie karci. Nie mogą jednak liczyć na dokarmienie przez cudza mamę. Kozice karmią wyłącznie własne dzieci, a te po głosie i zapachu rozpoznają bez skuchy. Babska solidarność ma swoje granice.